بررسی فراوانی عفونت هرپس ویروس در کودکان مبتلا به مننگوآنسفالیت آسپتیک که در بخش کودکان بیمارستان های رسول اکرم(ص) و مفید بستری بودند

با وجود پیش رفت های انجام شده در زمینه درمان ضدویروسی که در 2 دهه اخیر رخ داده است، hse هنوز یک بیماری جدی است که خطر مرگ و میر و عوارض قابل توجهی دارد. مرگ و میر این بیماری در افراد درمان نشده حدود 70% و در بیماران درمان شده 19% است. بیش از 50% از بازماندگان نقص های نورولوژیک متوسط تا شدید دارند. با پیش رفت روش های حساس غیرتهاجمی، گروهی از بیماران مبتلا به عفونت که علائم خفیف تر و غیرتیپیک بیماری را داشتند مشخص شدند. در این مطالعه مقطعی، میزان فراوانی hse با استفاده از روش pcr در مایع نخاع 71 بیمار با علائم مننگوآنسفالیت که در بخش کودکان بیمارستان رسول اکرم(ص) و مفید بستری شده و با روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، تعیین گردید. در معاینات بالینی بیماران این مطالعه شایع ترین یافته مانند سایر مطالعات تب و اختلالات حواس(mental status) بود. مننژیسموس در این بیماری یک یافته غیرشایع می باشد. میانگین بیماران مبتلا به مننگوآنسفالیت 5/3±83/4(محدوده 15-1 سال)، نسبت پسر به دختر 29/42 و hsv1-pcr در 6/5% بیماران مثبت و در 93% بیماران منفی بود. pcr روش اینویتروی سریع و راحتی است که تعداد بسیار کم ویروس را در نمونه های بالینی با استفاده از یک روند بیوشیمیایی که موجب تکثیر مقادیر ناچیز dna ویروس می گردد تا زمانی که قابل اندازه گیری شود، شناسایی می کند. هیچ یافته بالینی اختصاصی در رابطه با hse وجود ندارد. درمان تجربی بیماران مشکوک به hse تا زمانی که تشخیص به اثبات برسد، توصیه می گردد زیرا آسیکلوویر یک داروی انتخابی و غیرتوکسیک است و از سوی دیگر پیش آگهی hse درمان نشده بد می باشد.